- έτσι περνούν τα χρόνια -

η Φιφι διαβάζει πάλι ένα ποίημα που βρήκε ...

- ξέρεις κάτι ;
σ' αγαπάω αλλά δεν το ξέρεις
σε βρίζω αλλά δεν το ξέρεις
θέλω να πετύχεις αλλά δεν το ξέρεις
θέλω να χάσεις αλλά δεν το ξέρεις
σε γαμάω αλλά δεν το ξέρεις
σε μελετάω αλλά δεν το ξέρεις
συνυπάρχω μαζί σου αλλά δεν το ξέρεις
σε ακούω αλλά δεν το ξέρεις
...
σε συχαίνομαι αλλά δεν το ξέρεις
δεν σου μιλάω και δεν το ξέρεις!!!
και το καλύτερο απ όλα ... δεν είσαι ένα
και δεν το ξέρεις
γιατί όλα συμβαίνουν σε ένα κόσμο ιδεατό
στον κόσμου του μυαλού
κι εσύ κρατάς μόνο ότι βλέπεις, ακούς, ή καταλαβαίνεις
κράτα το καλά λοιπόν και χαμογέλα την στιγμή που θα σου πω
... 

η Φιφι ... γέμισε απορίες

1/6/ 2015, Αθήνα