___
τα πρώτα εκείνα λεπτά δεν θα μπορούσα να ξεχάσω ...
κι ύστερα, κατάλαβα πως σ' αγάπησα γιατί με έμαθες να σκέφτομαι την ζωή που θέλω εγώ να ζήσω
να ζω με εκείνη, κι έτσι καμιά φορά, με υποχωρήσεις στις ιδέες έταξα να προχωρώ
να μην με νοιάζει, να μην με νοιάζει η διαφορά μας. με ένα συμφωνώ στην διαφωνία και μια αγάπη για λατρεία
μια μικρή να τόση δα θυσία, για να μην σε χάσω
- δεν ήθελα ποτέ να σε χάσω, για αυτό πάντα μαζί σου τσακωνόμουν -
για τα επόμενα φιλιά, τα επόμενα λεπτά
γιατί εκείνη τη ζωή που είδα, σε ένα όνειρο ...
κι είπα "μόνο σε ένα όνειρο μην κοιμηθώ, φοβάμαι"
για να με πιστέψεις, να πιστέψεις πως έμαθα να αρπάζω την ευκαιρία, να τρώω τα κουκιά και τα αποφάγια που μου πέταξαν να φτύνω
η γύμνια είναι ακριβό πράγμα, και μαζί σου έμαθα να την ζω
και να ντρέπομαι καμιά φορά έμαθα
για να μην γίνει συνήθεια, και την βαρεθούμε
η γύμνια είναι ακριβό πράγμα
να μην συμβιβάζομαι, μου είπες, "να δαγκώνεις, να μην μάθεις με αφέντες σαν υπαλληλάκος της δεκάρας να ζεις " και να που συμβιβάστηκα, - " άλλο με εμένα ", είπες - γιατί βρήκα λίγο από το δίκιο σε ένα από τα φιλιά μας και σε μια από εκείνες τις λέξεις που έσταξαν οι πράξεις ...
μα δεν με νοιάζει πια
[...]
30/7/ 2016, Αθήνα
τα πρώτα εκείνα λεπτά δεν θα μπορούσα να ξεχάσω ...
κι ύστερα, κατάλαβα πως σ' αγάπησα γιατί με έμαθες να σκέφτομαι την ζωή που θέλω εγώ να ζήσω
να ζω με εκείνη, κι έτσι καμιά φορά, με υποχωρήσεις στις ιδέες έταξα να προχωρώ
να μην με νοιάζει, να μην με νοιάζει η διαφορά μας. με ένα συμφωνώ στην διαφωνία και μια αγάπη για λατρεία
μια μικρή να τόση δα θυσία, για να μην σε χάσω
- δεν ήθελα ποτέ να σε χάσω, για αυτό πάντα μαζί σου τσακωνόμουν -
για τα επόμενα φιλιά, τα επόμενα λεπτά
γιατί εκείνη τη ζωή που είδα, σε ένα όνειρο ...
κι είπα "μόνο σε ένα όνειρο μην κοιμηθώ, φοβάμαι"
για να με πιστέψεις, να πιστέψεις πως έμαθα να αρπάζω την ευκαιρία, να τρώω τα κουκιά και τα αποφάγια που μου πέταξαν να φτύνω
η γύμνια είναι ακριβό πράγμα, και μαζί σου έμαθα να την ζω
και να ντρέπομαι καμιά φορά έμαθα
για να μην γίνει συνήθεια, και την βαρεθούμε
η γύμνια είναι ακριβό πράγμα
να μην συμβιβάζομαι, μου είπες, "να δαγκώνεις, να μην μάθεις με αφέντες σαν υπαλληλάκος της δεκάρας να ζεις " και να που συμβιβάστηκα, - " άλλο με εμένα ", είπες - γιατί βρήκα λίγο από το δίκιο σε ένα από τα φιλιά μας και σε μια από εκείνες τις λέξεις που έσταξαν οι πράξεις ...
μα δεν με νοιάζει πια
[...]
30/7/ 2016, Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου