πράξη 4.2η. - για το "η επιλογή" -

- εραστές -

__
Εραστές
πάντα είμασταν εραστές το θυμάσαι
εραστες που λιγοι μας ζουσαν μαζι
φαινομασταν, μια εικονα γεματι περιπλεξεις

ακομη και τοτε 
ναι τοτε που είχα μια άλλη σχεση
εμεις ειμασταν εραστες
με πλανευες με τις μαγευτικες σου θεωριες
με την ορμη σου, την δυναμη, την γεματη πραξη για το καινουριο
τον αγωνα

και γω χανομουν διπλά σε άλλους
δεν σε απατησα
τους απατησα μαζι σου
δεν προδωσα
πάντα αυτές οι ορμες ζητουσαν κάτι από σενα
μιαζατε στα βασικα
άλλα δεν ησασταν ιδιοι
αυτό που με ταρακουνησε σε εσενα ήταν αυτό που δεν επραταν εκεινοι

μια σχεση αιωνια
μια σχεση κατακραυγης
μια σχεση αναγκης
μια σχεση προερχομενη από την ιδία την φυσικη υποσταση, την θεση στην κοινωνια

παθος δεν είναι μονό εκεινη η εκφραση
καποιου συναισθηματος
παθος υπαρχει σε ότι εκφραζεις
σε ότι ξέρεις να διδασκεις
σε ότι σε ζουν
Εραστες
αιωνιοι εραστες θα μαστε
Όπως και να χει αυτή είναι η αλήθεια
ο γαμος μας , ίσως, δεν είναι εφικτος
μπορεί και να ναι
μα στον καπιταλισμο ζουμε
και για όλα υπάρχουν οι αντιστοιχες επιπτωσεις
(η υιοθεσια μου είναι εφικτη όμως)

είμαστε εραστες
με φλερτάρεις και σε φλερταρω

άλλα μέσα απ όλα
αισθημα μας είναι η παλη για την αλλαγη
η παλη για την διαμορφωση μιας νεας κοινωνιας
μιας κοινωνιας αγαπης, αδελφοσινης, συντροφικοτητας
απαλαγμενη από τις ταξικες διακρισεις
μακριά από κάθε κορακι που πετα πάνω από την κομματιασμενη σαρκα των ανυσχηρων αγαθων

εραστες που όταν βρεθουν στο ίδιο κρεβατι
εγγιμοσυνες ιδεες θα πλασουν
νεες 

15/3/ 2014, __ (μη διορθωμένο, δημιουργία)

- όταν γράφω, εκείνη την στιγμή εννοώ πολλά απ' όσα γράφω
απότελουν συναίσθημα ή γεννημένη επιθυμια θέλω
ορμή

αργοτερα είναι πουαμφιταλαντέβομαι
ακόμη και με τον ιδιο μου τον εαυτό

μεχρι την στιγμή οπου καταλήγω -

4/12/2015