σύσταση που δεν αλλάζει

Αν μπορούσα απόψε να σου γράψω για τις κοσμικές συναντήσεις και τα παραμύθια των παιδιών
στους τοίχους με τις ζωγραφιές
θα διέγραφα από τη μνήμη μου το παρελθόν
θα σου ΄λεγα ζήσε, ζήσε τα
και μετά ... αργότερα
τρέχα, να μου μιλήσεις
για διασκέδαση ή ψυχαγωγία
για κάτι απο αυτά ή για το νόημά τους πες μου
εκεί που η τέχνη συναντά
το παράλογο
το ονειρικό
το ονειρικά σχιζοφρενικό
τον έρωτα
το εμπορικό ή το λογικό
και ασε με να σου πω πως ...
πάλι είμαι εγω, κι εγώ, κι εγώ
τη θέωση του εαυτού αποβάλλοντας
η σύστασή μας δεν αλλάζει
και στην εξέλιξη η τεχνολογία πλέον επιδρά
το επιθυμητό
η αντίστασή επιδρά
εγώ,,,
άσε με να σταθώ μαζί σου απόψε στο ίδιο σημείο ουτοπικά
...
ακολουθώντας τον ρυθμό της μουσικής ή την άτονη ύπαρξη της


[ημ. πρώτης γραφής: 26/9/ 2015
τοποθεσία: booze]