εκείνο που αύριο δεν έγινε

Θα μπορούσα τόσα να γράψω για εκείνη τη νύχτα

Μα τελικά δεν θέλω

Ίσως όχι ακόμη

Ίσως όχι ποτε

Όπως και για τον καναπέ
τον καπνό

τον καναπέ που φαινομενικά καιγόταν

Εκείνον που δεν θα 'ταν αύριο αυτό που ήταν χθες

στην πλατεία,,,
για την συμπεριφορα των νεαρών 15αριδων
που βρήκαν άσυλο μετατρέποντας την σε στάδιο

Θα μπορούσα
μα δεν θέλω... Είναι νωρίς

Δεν πήγε τρεις και μισή

_____________________________________________________________

[...]
πάλι εκείνο το βράδυ θυμήθηκα,

στο Πεδίο του Άρεως ξημερώματα
καταλήξαμε

ύστερα από μια μακρά διαδρομή

...
με ρώτησες ,,, αν παίζω ή μάλλον έκανες διαπίστωση

κι εγώ σου απάντησα πως,,, όπως όλες οι γυναίκες, έχω αυτό το δικαίωμα

συνεχίσαμε
...

στο αττικό πράσινο
διπλά, στις τρανταφυλλιές θα σε πήγαινα

μα βρεθήκαμε τελικά
στο αττικό πράσινο
σε σημείο που θύμιζε τον τρόπο με τον οποίο υπερτερεί η φύση

γύρω μικροπραγματα πεταμένα, συσκευασίες ανοιχτών προφυλακτικών
στοιχεία που υποδήλωναν σύντομα γαμήσια

μου είπες πως,,, ήθελες να κάνεις έρωτα μαζί μου

σου απάντησα πως,,, δεν γίνεται έτσι ο έρωτας μωρό μου

...

χάθηκα με

μια νύχτα ήταν ... πέρασε

κανείς μας δεν έχει αποδείξεις
πέρα από τις μνήμες

δε χρειάζεται ...